با توجه به اینکه در ایران بیش از حدود ۵۰ میلیون کاربر اینترنت وجود دارد و رتبه نخست در خاورمیانه را دارا می باشد ، و از طرفی مخاطبین اینترنت قبل خرید محصول یا سفارش خدمات ابتدا اطلاعاتی را از وب سایت ها کسب می کنند و یا به دلیل مشغله کاری محصولات و خدمات خود را از وب تهیه می کنند ، این فرصتی استثنایی را برای شما فراهم می کند تا محصولات و خدمات خود را در معرض دید ۵۰ میلیون ایرانی قرار دهید .
براي مقايسه طرحهاي سرمايه گذاري با استفاده از روش NPV و نرخ بازده دروني، بايد طرحهاي مورد نظر عمر مفيد مشابه داشته باشند. اما در موارد زيادي لازم مي شود كه سرمايه گذاريهاي با عمر مفيد متفاوت با همديگر مقايسه گردند. در اين موارد بدين گونه برخورد مي شود كه چنانچه سرمايه گذاري با عمر مفيد كوتاهتر انتخاب شود، بعد از اتمام عمر مفيد اين سرمايه گذاري، شركت با منبع مالي مورد نظر چه كار خواهد كرد؟
دو روش اول ارزش زمانی جریان های نقدی سرمایه گذاری را در طول عمرپروژه درنظر گرفته و دوروش دوم بدون در نظر گرفتن ارزش زمانی پول صرفاً به مدت بازگشت ونرخ بازگشت سرمایه گذاری توجه دارند.
.
در اين روش براي ارزيابي پروژه هاي سرمايه گذاري «ارزش فعلي خالص جريانات نقدي» محاسبه و بر اساس آن تصميم گيري انجام مي شود. اگر خالص ارزش فعلي جريانات نقدي يك طرح مثبت باشد، طرح پذيرفته مي شود ولي اگر خالص ارزش فعلي جريانات نقدي يك طرح عدد منفي باشد، طرح پذيرفته نخواهد شد. در مواردي كه خالص ارزش فعلي جريانات نقدي يك طرح صفر شود، شركت در پذيرش يا عدم پذيرش آن مختار است.
.
نرخ بازده داخلي يا نرخ بازده دروني عبارت است از آن نرخي كه اگر با آن NPV طرح محاسبه شود، NPV برابر صفر گردد.
شرط پذيرش يك طرح با استفاده از روش نرخ بازده داخلي اين است كه نرخ بازده داخلي طرح از نرخ هزينه سرمايه شركت بيشتر باشد. چنانچه نرخ بازده داخلي طرح از نرخ هزينه سرمايه شركت كمتر باشد، طرح نبايد پذيرفته شود و در صورتيكه نرخ بازده داخلي طرح با نرخ هزينه سرمايه شركت برابر باشد، شركت در پذيرش يا عدم پذيرش طرح مختار است.
در مواردي كه شركت در نظر دارد از بين چند طرح پيشنهادي يكي از آنها را انتخاب كند، بايد طرحي انتخاب شود كه اولاٌ نرخ بازده داخلي آن از نرخ هزينه سرمايه شركت بيشتر باشد و ثانياٌ نرخ بازده داخلي طرح از نرخ بازده داخلي ساير طرحها بزرگتر باشد.
.
دوره برگشت سرمايه دوره زماني است كه در آن سرمايه گذاري اوليه يك طرح به شركت باز مي گردد. براي مثال اگر سرمايه گذاري به ميزان 1000 واحد پولي، داراي جريان نقدينه خالي ورودي به ميزان 400 واحد پولي در سال باشد، دوره برگشت آن 2.5 سال (2.5 = 400 ÷ 1000 ) خواهد بود. براساس روش دوره برگشت سرمايه، يك طرح تنها هنگامي پذيرفته مي شود كه دوره برگشت سرمايه آن از مدت تعيين شده توسط مديريت شركت کمتر باشد. هنگام مقايسه دو طرح، طرحي كه دوره برگشت سرمايه كوتاه تري دارد و اين دوره كمتر از دوره تعيين شده توسط مديريت شركت مي باشد، پذيرفته مي شود.
دوره برگشت سرمايه داراي 2 اشكال اساسي است:
اول اين كه در اين روش بازده بعد از دوره برگشت در نظر گرفته نمي شود. بطور مثال اگر شركتي دو طرح الف و ب با سرمايه گذاري هركدام 5000 واحد پولي را در دست بررسي داشته باشد كه جريان نقدي ورودي خالص طرح الف طي 6 سال عمر مفيد آن سالانه 2500 واحد پولي و جريان نقدي ورودي خالص طرح ب طي 2 سال عمر مفيد آن سالانه 3100 واحد پولي باشد، بر اساس دوره برگشت سرمايه، بدون توجه به جريانات نقدي سالهاي سوم تا ششم طرح الف، طرح ب پذيرفته مي شود.
مشكل ديگر روش دوره برگشت سرمايه اين است كه الگوي بازده ها در داخل دوره برگشت در نظر گرفته نمي شود يعني ارزش زماني پول مورد توجه قرار نمي گيرد. براي توضيح اين مطلب به مثال بعد توجه كنيد:
.
نرخ بازده حسابداري عبارت است از متوسط سود سالانه حسابداري بعد از ماليات حاصل از طرح سرمايه گذاري تقسيم بر متوسط ميزان سرمايه گذاري.
روش نرخ بازده حسابداري به دو دليل معياري گمراه كننده براي اندازه گيري مزاياي ناشي از يك دارائي است: اول آنكه سود حسابداري معمولاٌ برابر جريان نقدينه نيست و ثانياٌ در روش نرخ بازده داخلي ارزش زماني پول در نظر گرفته نمي شود.
بر اساس نظريه بازار كارا اطلاعات مالي به سرعت در بازار منتشر مي شود و فورا در قيمت سهام انعكاس مي يابد. بازار مي تواند نسبت به بعضي اطلاعات كارا و نسبت به برخي ديگر كارا نباشد.
انواع بازارهاي کارا
براساس نوع اطلاعات، فاما بازارهاي سهام را به سه دسته زير تقسيم بندي كرده است:
1 ـ كارائي ضعيف
2 ـ كارائي نيمه قوي
3 ـ كارائي قوي
اگر بازار در رابطه با نوع خاصي از اطلاعات كارا باشد، قيمتها بطور كامل منعكس كننده اين اطلاعات مي باشند و در اين صورت نمي توانيم با استفاده از اين اطلاعات مشخص كنيم كه موقتا قيمت كدام سهام كمتر يا بيشتر از قيمت واقعي آن است. به عبارت ديگر در اين حالت قيمتها غير قابل پيش بيني و يا تصادفي هستند. بدين معني كه با استفاده از اطلاعات موجود امروز نمي توان قيمت فرداي سهام را پيش بيني نمود.
yuosef motamedi
یوسف معتمدی
بازاریابی و فروش
طراحی سایت
حسابداری
فروش شبکه ای
کانال ما را به دوستان خود معرفی نمایید.
https://telegram.me/joinchat/BiU8uz4byWWu8SoWnf7kMQ
جریان نقدینه ساده:
چهار الگوی جریان ساده نقدینه وجود دارد که میتوانیم بدون استفاده از جدول، نرخ بهره را محاسبه نماییم.
الگوی اول:
فرض کنید فردی پول قرض وتعهد میکند که هر سال برای مادام العمر مقدار مشخصی بهره پرداخت کند. این قسط دایمی است و نوع متداولی از وام نیست. نرخ بهره برابر است با:
P=A/i
الگوی دوم:
فرض کنید فردی وام دریافت و ظرف مدت یکسال و یا کمتر با یک پرداخت تسویه میکند. نرخ بهره از طریق ذیل محاسبه می گردد:
(F= P(1+i
F= P+Pi
F-P = Pi
الگوی چهارم: ارزش فعلي جريانهاي نقدينه داراي نرخ رشد:
فرض کنیم F1جریان نقدینه در دوره یک است. بنابراین جریان نقدینه در n دوره بعد از دوره جاری که در آن g نرخ رشد جریان نقدینه است . ارزش فعلی این جریان نقدینه را میتوان با استفاده از فرمول های ذیل جهت دو حالت متفاوت محاسبه نمود. ارزش فعلي جريانهاي نقدينه داراي نرخ رشد در دو حالت مورد بحث قرار ميگيرد:
حالت اول: نرخ رشد با نرخ بهره برابر است.
حالت دوم: نرخ رشد با نرخ بهره برابر نيست.
قيمتها و ارزش فعلي يكي از اصول بنيادي مديريت مالي اين است كه در يك بازار كارا، قيمت بازار اوراق بهادار برابر ارزش فعلي جريانات نقدي حاصل از آنها مي باشد.
اوراق بهادار بر اساس نوع رفتار در آمدی آنها، به دو دسته تقسیم میشوند:
اوراق بهادار با درآمد ثابت
اوراق بهاداري كه جريان نقدي حاصل از آن طي دوره هاي مختلف يكسان است مثل اوراق قرضه و سهام ممتاز بدون مشاركت در سود باقيمانده را اوراق بهادار با درآمد ثابت مي نامند. با در نظر گرفتن اين معيار، كه قيمت بازار اوراق بهادار برابر ارزش فعلي جريانات نقدي حاصل از آنها مي باشد.
اوراق بهادار با درآمد متغير
اوراق بهادار با درآمد متغير، تعهد پرداخت هاي نقدي مشخصي در آينده به مالك را ندارند.
سهام عادي يک نمونه از اوراق بهادار با درآمد متغير است. درآمد حاصل از تملك سهام عادي از 2 منبع مي باشد:
مطابق اين اصل كلي كه اذعان مي دارد قيمت بازار اوراق بهادار برابر ارزش فعلي جريانات نقدي حاصل از آنها مي باشد، براي تعيين قيمت سهام عادي بايد ارزش فعلي هر يك از دو منبع فوق را محاسبه نمائيم.
چون فرض بر اين است كه شركتها تا آينده قابل پيش بيني به فعاليت خود ادامه مي دهند و هيچگاه منحل نخواهند شد، لذا براي تعيين قيمت سهام عادي، فقط ارزش فعلي سود سهام را محاسبه مي نمائيم. زيرا اگر سهام را تا مدت زمان بسيار زيادي نگهداري كنيم همه ساله سود آن را دريافت خواهيم نمود ولي بابت اصل سهام مبلغي دريافت نخواهيم كرد. پس براي محاسبه قيمت سهام عادي بايد ارزش فعلي سودهائي كه تا آينده بسيار دور وصول خواهيم نمود را محاسبه نمائيم.
